Balse Balayax kuma yaaliin carrab iyo labo Dibnood, oo uu

ku yidhaahdo, waxaan doonayaa Cudbi iyo reerkooda. Haddii lagu maqlona,

waa la dayrinayaa, waayo labada Reer dirir mooyaane, doonyeysi guur kama

dhexeeyo.

Kor-Dahab iyo wiilkeeda Balayax waxay wada fadhiyaan ardaa ku yaal

qol-qolka oo ka garab dhisan Aqal-kooda. Kor-dahab, iyada oo wiilkeeda

uurbaadhanaysa, ayey intay ku soo dhawaatay oo garabka midig gacanta ka

saartay, waxay hadal kaftan ah ku tidhi “Hooyo, horta miyaanad hablaha

la haasaawi aqoon, weli inanna afka ma u kala qaaday, oo ma lahaasowday,

takale gabayada iyo maahmaahaha, sidee baad isku tihiin. Ilayn ninka

ammuumiyaha ah, haweenku uma soo joogsadaan, oo waa tii hore loo yidhi

Nin aan hadlin habartiina wax ma siiso’e”. ka dibna Balayax, intuu

dhoola caddeeyey ayuu yidhi “Hooyo gabdhaha iminka joogaa ma maahmaah

iyo gabay inay u baahanyihiin baad moodaysaa, waa loo gacan haadiyaa, oo

way ku soo raacayaane”. Kadibna Kor-dahab, intay afka gacanta saartay

ayey tidhi “waar aniga ha ii soo kaxayn, kuwaa gacan haadiska ku

imanaya, sow hadhowna gacan haadis kale ku dhaqaaqi mayso, maxaad taa u

odhanaysaa, hablo badan oo dhisan karaya, oo dhaqan karaya ayaa dhulka

buuxee, miyaanad arag hablaha gashaantiyaha ah, ee reerkan agteenna ah

bal orda oo intaad inaadeerkaa is-raacdaan gaadha, weliba buulyar oo

gaar ahna way leeyihiin”. Markii ay Kor-dahab iyo wiilkeedu kaftan

dhamaysteen, ayuu Balayax soo jeediyey in horta inta aanu gudo galin

jiidaasha guurmeernimadiisa, uu u baahanyahay inuu magaalada u muraadsi

tago, Awrna uu Reerka ka kaxaysto. Kor-dahabna arintaa hadal kama soo

celin ee waxay tidhi qabuul. Balayax iyo Coolli, oo inaadeerkii ah, ayaa

cawaysinkii ciyaar gud u baxay, ka dibna waxay afka saareen jihada Bari

oo beesha mugeedu u badan yahay.

Qoodh iyo xero, markii ay sawaxanka Reerka ka libdheen ayey geed cufan

dugsigiisa fadhiisteen, dabadeedna waxay sanqadh dhegaysteen sacab iyo

sawaxan ciyaareed. Dhaqdhaqaaqii ayey joojiyeen, dhegahana laydha ayey

la raaceen, cida adhyaha, qaaqda orgida qooqan, dananka Naylaha iyo

sawaxanka xoolaha ee hareerahooda ka baxaya ayaa cabaar dhegahooda

mashquuliyey. Hase yeeshee, waxoogaa ka dib, waxa dhegahooda ku soo

dhacay codka iyo ciyaarta saarayda la yidhaahdo, oo meel daaqsin Geel

jirta ka balwanaysa, kadibna markii ay hubsadeen inay ciyaar tahay ayey

labodooduba, halmar yidhaahdeen “walaahay waa baxaysaa”. Kadibna inta la

kaakacay oo afka la saaray jihadii ciyaartu ka baxaysay ayaa dhababaco

dhegaha la nabay. Kadle iyo kabti, waxay kaymaha cufan ku sii dhex

jibaaxaanba, oo ay dhawaaqa iyo jiibta ciyaarta, kolba laydhu ku

beerqaaddo, waxay ku soo baxeen golihii habeenkaa ciyaarta saarayda loo

butaystay oo laga weegaaray kax banaan. Waa afar iyo tobnaad, intuu

dayaxu mudh iyo gacan iska dhigay cirka xuduntiisa isku beegay, oo ay

falaadhaha iftiinkiisu, arlada dharaar ka dhigeen. Waxa gigida ciyaarta

isku arkay dhalinyaro jibbada iyo balwadda ciyaarta saarka u suuqmay oo

ka soo kala dareeray guryo caanaha gadhoodhka iyo maydhanaanka ahi

furarka ku qotomaan, ciirtana la daadiyo. Golaha ciyaarta, waxa sida

faraawilka ugu heemaallan qaanso gabdho ah, oo intay sararta iyo garbaha

isa saareen, raxlada jaanta iyo kaga dayaaminaya, oo aad jaanqaadkooda

moodo mowjado badeed oo haraaciyaya. Intaa waxa dheer, luuqda sida

fardaha u dananaysa, iyada oo aanay marna isla waayeyn jaanta cagta,

jiibta codka iyo jamaldhowga sacabka.

Waxa Golaha Ciyaartan saarayda ka dhex haloosiyaya wiilka qalambaawiga

ah, ee markuu ku dhufto hoobayda, ay luuqdiisa gabdho daayoo, islaamaha

tukubaha sitaa usha soo qaataan, waa qawdhan yare waa marka ay xaraaradu

cirka gaadho ee ilma ciyaar yaqaan usha lagu kala hore. Balayax iyo

coolli, markii ay ciyaarta qoobka ge.liyeen, waxa dhexdooda ka rablaysay

timo dheer gabadh ah, oo agmarkeeda naftu ku raaxaysanayso, guudkeedana

sumbulo ka duulayaan, lamase aqoonsan reerka ay ka soo baxday ama ay ka

soo cayaar guddey!. Balayax oo Eebe hibo u siiyey luuq baxsan oo marka

uu ciyaarta ku qaadayo hablaha sida caanaha ciirta loo lula u lusha,

ayaa ciyaarta jeeniga geliyay, oo ku dhuftay luuqdiisii coddoonayd,

waxaana erayadii uu ku dhawaaqayey ka mid ahaa “Hoobey, hoobey, hablow

weli qaadka maan baran, ragga qaayib iyo laan, qolmadoobe iyo hawd, qawl

daajiyaan ahay, caawadan qudheedana, anigoo maryaha qubay, qab idhoon

hurdada ledday, ayaa qaraxa sacabkiyo, qalaadkiinu ii baxay. Hablihii

Qaali iyo Qamar, qorshe iyo ugaaso cad, qalbigaa idin doortee,

qaayibaay, nabad ma sheegteen qoyskiinu waa kee?” Ka dibna markuu

Balayax intaa yidhi, waxa u jawaabtay Bullo gabadh ah oo tidhi;

“Caliyow, inaadeer, ciddu way nabdoon tahay, colka dhiigga daadshiyo,

caarodhuubi may dhicin, cudurrada wax laayiyo belo culus ka yaasiin”,

gidiga habeenkii waxay dhalintu jiibta iyo sacabka isu baacisoba, markii

uu waagu hoosta ka soo guduutay ayaa lagu kala dareeray ciyaartii.

Goobtii Dirrida ahayd na waxay u ekaatay gel-gelin boodh leh, cago

habaas leh, ayaa lagala dareeray. Habluhu iyaga oo koox koox ah ayey

intii isku degsiimo dhawaydba jihadii guryahoodu ka xigeen u dhaqaaqday.

Hase yeeshee, raggu, ninna ma aadin jihadii gurigoodu ahaa ee nin waliba

wuxuu ka dabo dhaqaaqay gabadh meel martay, si uu inta yar ee habeenka

ka hadhay, ereyo ula gaadho. Balayax iyo Coolli, waxay jaqaftii horeba

feedha ka raaceen afar hablood oo meel wada maray. Afarta hablood waxa

ka mid ah, gabadh la yidhaahdo Canab, oo ay Collaadda ka hor isku ogog

lahaayeen Cudbi. Labadii wiil, waxay soo qoortaanba waxay gabadhii Canab

ku soo gaadheen dugsi u dhow gurigooda, ka dibna halkaas ayey Balayax

iyo Canab, waxoogaa isku muteen, markii waxoogaa jikaar iyo haasaawe

dhalinyaronimo oo googoos ah, la isu dhiib-dhiibay ayaa aakhirkii

Balayax badheedhihiisa dhiibtay wuxuuna ku tiraabay “Inanyahay waxaynu

joognaa xilli xun, waynuna daallanahay, muraadka ugu badan ee caawa ikaa

soo raaciyey, waxa weeye, waxaan warkeeda doonayaa inantii Cudbi ee kal

hore sheekadu noo socotay, maxaad war iyo wacaal ka haysaa, reerkoodiise

meel uu yaalo ma garanaysaa”.

Canab intay hogatay oo dhexdeeda madagta ah, gacanta ku cuskatay ayey

tidhi; “Horta inanta aad iwaydiinaysaa ismaan lahayn, way isu

baadiyoobaan, waxaase igu maqaalo ah, inuu reerkoodu ka mid yahay beesha

degan idhanka xuunshaale, inankoodii weynaana, Colaadii dhowayd ayaa

gaade lagu dilay, balse ismaan lahayn Balayax waxbaa ugu baaqi ah, Cudbi

iyo reerkooda, iminkana waan hoyanayaaye, Alle baadida hakuu soo dhoweeyo”.

Balayax wuxuu tashigiisii maalintaa ku gaadhay go’aan adag, oo qof dookh

caashaq la ibtiloobay mooyaane, qof kale jar iska xoornimo ula ekaanaya.