milicsaday ayuu ku farxay sida ay caanaha geelu wiilka yar dhogortiisa u wanaajiyeen. Goodaad wiilashii yaryaraa ee geel jiraha ahaa, ee ku sooyaacay, wax hadiyad ah uma sidin, iyaguna ugama fadhiyin, waayo dadkiihore ma aqoon nac-naca iyo xanjada sedka looga dhigo caruurta xilligan
joogta. Laakiin wuxuu wiilkiisa yar u siday kabo maas ah, oo cusub iyo
makiinad uu ugu talogalay inuu dhowr goor timaha kaga xiiro. Waayo
masuuliyadda ugu weyn ee waqtigaa Aabaha ka saanrayd inankiisa waxay
ahayd, cagaagga oo uu ka rabo iyo timaha oo uu ka xiiro si aan dullin
ugu dhalan. Meesha ay goodaad iyo wiilasha yaryari ku kulmeen, waxay
ahayd Duleedka xerada geela, ka dibna markii ay odaygii iyo inamadii
yaryaraa waxoogaa baarka isu salaaxeen ayaa lagu foofay sidii baylahda
loo dayactiri lahaa, sida Nirgo la xereeyo, xaabo la soo guro iyo
hadhuubbo la culo.
Walaw wiilkii yaraa ee goodaad dhalay aanu galabtaa hawl ka dhakowsiin
oo uu la shaamareersanaa aragtida aabihii oo uu ka uriyey jawi magaalo
iyo udgoon-udgoon, ilayn yarku muddo dheer ayaanu habeed geel mooyaane
wax kale urinne. Geeljirayaashu waxay ka koobnaayeen saddex raqam oo
kala ah doobab, kurray iyo xerojoog. Nooca xerojooga loo yaqaan, waa
kurray soo koraysa, waxaana laga keenay reeraha, iyada oo badiba la soo
kaxeeyo xilliga naqa, gu’ iyo Dayr, hadba kii la doono. Waxtarkooduna
kama badna dabka oo ay shidaan, Nirgaha oo ay ragga geela lisaya ka
celiyaan, shillinta oo ay geela ka guraan iwm. Yaryarkani, hadii ay
yidhaahdaan caanaha waanu ka dheregnay lagama yeelo ee waxa lagu
cabsiiyaa dhenged xoordhuug ah, habeenkiina waxa la seexiyaa Ardaa
debedda u furan si ay saxarada iyo kaadida ula tagaan banaanka ku dhow.
Inanka yar ee laga maqlo waan haraaday oo biyaan rabaa, waxa la
maroojiyaa dhegta, garaangariyo hadal naxariis lehna nin ku yidhaahdaa
xeradaba uma soo hoydo. Wiilka yar ee jil-jileec lagu arkaana waxa loogu
yeedhaa naanayso ay ka mid yihiin habari korisay, Adhimaal iwm.
Wiilasha yaryar si loo carbiyo, waxa lagu odhan jirey, marka geelu dhalo
mandheertiisa ku dul boodbooda, waxayna arintaa iyo kuwo kaleba ka mid
yihiin tacliinta iyo tababarka lagaga baxo Dugsiga Hoose ee cilmiyada
Reer Geeljire. Galabtii goodaad yimi ayaa markii hadhuub gaalladii
culaygii lagu midiiday, ee cidaadda lagu masaxay, waxa lagu foororiyey
dhulka. Nirgihii edegga ku jiray, ayaa mar qudha yuus cirka isku
shareeray, iyaga oo u hal celinaya Reenka, tulud meel durugsan ka soo
ololaysa. Markii la maqlay reenka ka soo yeedhaya ayaa la iska gartay
inuu galyankaasi yahay hal tilmaaman oo loo yaqaan Gobaad. Hashaas oo
maalmaha kareeb cusub ahayd, intay mudhayo iyo maajeen hawrtay, uurka ka
dhaamisay ayay labada gelin, kii horeba afka dhulka ka daysay maalin
oodhan kurraydu juuda-hayeen, darar awgeedna ibo dilaac qarka u saaran.
Kadibna intay candhada gorof legedka ku haynkari wayday, hadba gollaha
dhinac uga tuuraysa, oo ay dambeedadu hibitiqayaan, caanaha gororkooduna
sibraha qooyey.
Ayaa kurraydii oo daallani casar dheere ka hor leexdeen. Ka dibna iyada
oo aad mooddo soddon qad loo horray Darka ceelkii xunbo weyne ayey
cagaha soo Boorimaysatay, halkaas oo ay geelii kale ee eeridhabanka ahaa
sidii eebo la riday soo dhex mudhay. Gobaad markii ay soo gaadhay
xeradii ay ka fooftay, waxay luqunta u ridatay Edeggii Nirgaha, ka dibna
waxay ursatay Nirigteedii. Cawaysinkii markii ay geelashu xeryaha ku soo
dhamaadeen, waxa markiiba loo diiriyey gaawayaasha, waxaana halihii ka
reebka ahaa loogu hor godlay goobaad, oo aanay suurogal ahayn in hal
kale laga hor godlo. Goobaad, waa madi is-nacday, waxaana la isu dabo
joojiyey labo hadhuub gaal oo mid walba mar lagala hoos baxay, isaga oo
xoorku sida koofiyadda isu taagay. Goodaad, wuxuu dhex galay xerada
geela horweynka ah, isaga oo dheehanaya geshiga ka muuqda dhogorta
geela. Baarqabka geella oo dhibidu caaryeysatay ayaa sida danabka uga
sanqadhinaya doobta. Awrka baarqab waa ina qoton, waa neef muuqaalkiisa
laga cawdibilaysto oo sida heego daruur ah, cirka jeex kaa qarinaya. Waa
neef marka uu dhoollaha is mariyo sida ciyowga ugaga dhawaajiya
miciyaha. Hadii uu doobta ridona waxa dhulka ka hinqada haadda iyo
shimbiraha, taas oo uu kula baxay naanays caan ah oo la yidhaahdo
goray-kiciye. Awrkii goray kiciye, markii uu geela ku dhex arkay goodaad
ayuu khoof muujiyey oo uu dhoosha ka jiriqsaday, dhibidana dhabarka saaray.
Goray kiciye markasta oo uu doobta ka cisiiyo, waxa goojo la amaara,
qaalmo badan oo uu tiftii gu’ga jeeniga mariyey, ka dibna abaaho qaatay.
Baarqabkii goray kiciye, wuxuu habeenkaa ku cadho burburay Duq
abaahoqabsanwayday oo geelal kale ka soo wareegtay. Markii geelashii
laga hadhuub dhigay, waxa la isugu yimi golihii geela, oo kash-kaash
sida furaashka loogu goglay. Ka dibna waxa loo dooyeystay waraysi,
waxaana warka laga toomiyey oday goodaad oo socoto ahaa, iyada oo uu
hadalka ka guurayey, nin la yidhaahdo Gaax-nuug oo ka mid ah ragga
geelasha hayey. Oday goodaad, waxa warka lagaga guray jawi xasiloon,
wuxuuna hadalka ku bilaabay “Nimanyahow la idiin warran, Anigu saaka
subixii hore ayaan kabta ka soo illaday reerihii oo yaal meesha la
yidhaahdo Adaadaxa lafcaryaale ee ka sii rogan teedka Cawl ku dhal.
Arladaa dad iyo duunyo wixii joogay way nabadgelyo qabeen, tigaadda
gu’guna ma seegin, geedka adhi la yidhaahdaana,
wuxuu raafka kula dhiriqda gunimo, naylahana qaadhka lagama saarin.
Hadii eebe kuu roonyahay dhulkaa aan soo maray udubka reeruhu ma soo
gaadhin, nimcaduna ma kala go’na oo ma jirto meel aanad cagta ka
dhowrayni. Aniguna tilmaanta xerada ayaan hayey oo waan ku soo tibaday,
oo galabtaba waxaan ku tukaday duleedka xerada”. Gaaxnuug oo oday
Goodaad warka ka guraya, ayaa jiibta haya oo leh “waa kow”.
“Socotadayduna ma ahayn mid idin kama shishaysa, warna waa iga intaa
waryaridaa, warran weriyo meel kale ka timina ma ogi, wax waydiina
ogaal, waa sida” ayuu Goodaad ku soo afjaray warkiisa. Gaaxnuug oo warka
ka guraya oday Goodaad, ayaa yidhi “warkaa meelmar adiga iyo
waalidkaaba, Alle ma cadaabo”.